Als Belg die regelmatig groepsreizen begeleidt met Nederlandse deelnemers, had ik al regelmatig gehoord over de Hoge Veluwe. Op de satellietkaart van Nederland is er in elk geval één groot stuk waar er veel natuur lijkt te zijn (ten noorden van Arnhem). Dit volledige gebied is ongeveer 1000 km² groot. In het zuidelijk deel daarvan ligt Het Nationale Park De Hoge Veluwe, een natuurpark van ongeveer 50 km² groot. Op een bewolkte nazomerdag heb ik het park volledig kunnen doorkruisen met de fiets. Dit park is sowieso een paradijs voor wandelaars en fietsers. Kom hieronder meer te weten over het park, en over mijn ervaring tijdens het fietsen.
Het Nationale Park De Hoge Veluwe
Het park deed mij denken aan een woestijn in Polen waar ik eens was geweest in 2017. De zandgronden van de Hoge Veluwe zijn ook ontstaan tijdens de laatste ijstijd. Vroeger was het volledige gebied één groot bos, maar door de bosbouw ontstond er heide en stuifzand. Toen de bossen het gebied weer wilden overnemen greep de mens in om de unieke flora te kunnen bewaren. Voor bijkomende feiten verwijs ik naar Wikipedia.
Tegenwoordig wordt de Hoge Veluwe druk bezocht door toeristen. Je moeten betalen om binnen te mogen. Je kan er voor kiezen om met de auto binnen te rijden en zo het park te verkennen. De andere mogelijkheden zijn te voet of fietsen. Als je wil fietsen heb je één groot voordeel: er worden ongeveer 1800 witte fietsen gratis ter beschikking gesteld. Je hoeft dus geen fietsen te huren. Er zijn 3 ingangen naar het park. De ingangen bevinden zich in Hoenderloo, Otterlo en Schaarsbergen. De ingang in Otterlo zou blijkbaar de drukste zijn. Wij hadden gekozen voor Schaarsbergen omdat ons hotel daar vlakbij lag.
Overnachting
We verbleven in Hotel Trix. Normaal gezien maak ik niet snel reclame voor mijn verblijven, maar het was lang geleden dat ik nog zo een goede prijs-kwaliteit verhouding had gevonden. Met 2 verbleven we voor 93 euro in een mooie kamer inclusief ontbijt, maar hun grootste troef is toch wel het restaurant. Voor 24 euro kreeg ik een 3 gangen verrassingsmenu die volgens mij wel een ster waard was. Zeker de moeite waard dus om eens te bekijken.
De fietstocht
De fietsroute had ik op deze site gevonden. Je kan er ook de GPX of een PDF downloaden. Je vindt er ook nog wat bijkomende informatie over enkele stopplaatsen.
We namen één van de vele witte fietsen die ter beschikking stonden en deden de 29 km lange fietstocht die het volledige park doorkruiste. Het volledige parcours (zie foto) is eigenlijk een smal asfaltwegje. Het parcours passeert langs de 3 ingangen en ook de voornaamste stopplaatsen zoals het Jachthuis Sint-Hubertus en het bezoekerscentrum Museonder. Rond deze 2 stopplaatsen valt er te voet ook nog wat te ontdekken. We kwamen onderweg ook nog een stopplaats tegen waar je een klein wandelingetje kon doen naar een meertje. We zagen dit enkel omdat er een klein pleintje was gemaakt waar veel fietsen stonden.
Uiteraard kom je heel veel natuur tegen tijdens deze fietstocht. Er is continu afwisseling tussen bossen en de heide. Je komt hier en daar wel eens een plaatsje tegen waar je wel eens wil stoppen voor een foto. De heide zelf kan variëren van bijna enkel zand tot bijna volledig begroeid met heideplanten en kleine dennenboompjes. Er zijn trouwens ook genoeg omgevallen bomen te vinden die ideaal zijn om op te zitten tijdens een picknick.
Mijn ervaring
Ik was heel benieuwd wat ik ging tegenkomen tijdens het fietsen door de Hoge Veluwe. Al snel leek het net alsof we niet meer in Nederland waren, maar in een veel exotischer oord. Ik ken Nederland nu niet echt als een land met zand en dennenbomen, maar eerder als een land met veel groene velden en waterkanalen. Ik herinner mij vooral dat de paarse heidebloemen een heel mooi landschap creëerden. Net als bij wandelingen kon ik de variatie tussen bos en open vlakte zeker appreciëren. Ook de stopplaatsen waren zeker de moeite waard, ook al werden onze fietsen iedere keer meegenomen door iemand anders (maar dat is geen probleem, dan neem je gewoon een andere). Het parkje aan het jachthuis vond ik ook eens de moeite om door te wandelen. Je kan er trouwens ook een drankje kopen.
Je moet wel bij bepaalde punten goed opletten om op de juiste route te blijven. Helemaal in het noorden hadden we toch een foutje gemaakt (vlak voor het jachthuis als je de route in tegenwijzerzin volgt, vlak aan de Prins Hendriklaan), maar over het algemeen blijf je dezelfde weg volgen. Ik moest iedere keer mijn smartphone uithalen om de route te bepalen of te controleren. Het had handiger geweest om een echte fietsgps te gebruiken. Een ideetje voor de toekomst.
Voor de rest ben ik er nog altijd rotsvast van overtuigd dat foto’s veel meer kunnen zeggen dan woorden. Zo krijgen jullie hopelijk het volledig plaatje te pakken!
Ik denk dat elke Nederlander wel eens naar de Hoge Veluwe gaat, maar moet je als Belg ook gaan? Je zal in elk geval niet het gevoel hebben dat je in Nederland bent, en je kan genieten van een rustige en mooie omgeving. Een echte aanrader dus!
5 reacties