Kriška gora is zeer geliefd bij de Sloveense wandelaars, maar – gelukkig voor ons – nog niet zo bekend bij toeristen. Kriška gora is een 5 km lange bergkam ten oosten van Trzic. De hoogste top van deze bergkam is de Tolsti vrh (1715 meter). De wandelroute zelf is pittig, maar begaanbaar. En een aanrader vanwege de prachtige uitzichten.
In Slovenië verbleven wij in de minder toeristische Kamnik-Savinja Alpen. In het dorpje – of zeg maar gehucht – Zalog. Vanaf ons verblijf kijken we op de bergtoppen Tolsti (1715 m) en Storzic (2 132 m). Het is dan ook uitnodigend één van deze bergtoppen te ‘beklimmen’.
Aangezien de Storzic voor de iets grotere waaghalzen is weggelegd en ook niet te doen was met een hond, besloten we voor de Tolsti te gaan. Met zijn 1715 m ook nog een pittige klim.
Routebeschrijving
Startpunt aan het dorpje Gozd
Ons vertrekpunt is in het dorpje Gozd, niet ver van de Trzic en Kranj. In Gozd zijn meerdere parkings, omdat dit ook een gekende uitvalsbasis is om te paragliden. Wij hebben ons aan het restaurant geparkeerd, net voor het kerkje.
Als je voorbij het kerkje naar boven wandelt, kom je bordjes tegen die je de weg wijzen naar de Tolsti. Je kan deze rondwandeling in de 2 richtingen doen. Wij houden bij de eerste splitsing rechts (het Oosten) aan en gaan nog niet richting Kriska gora. Je blijft de gemarkeerde weg volgen met de wit/rode bol.
De klim naar Tolsti vrh
Je begint direct met een pittige klim in het bos. Je blijft stijgen tot je de top hebt bereikt. Gelukkig wordt dit stevig klimwerk ook beloond door prachtige panorama’s en af en toe een bakje om uit te blazen. Ook ons huisje zien we al snel liggen aan de voet van de berg.
De bergrug Kriska gora
Als je de top dan eindelijk hebt bereikt, na een stijging die maar bleef duren, volg je de bergrug tot je bij de Kriška gora berghut aankomt. De weg langs de bergrug gaat al vlotter dan het eerste stuk.
Na nog even te poseren op de leuke schommel, wandelen we nog zo’n uurtje naar beneden. Het is een vrij lastig stukje dalen. De ondergrond bestaat hier uit losse steentjes, waardoor je makkelijk wegglijd.
Tip: Als je met wandelstokken kan wandelen, neem deze mee! Dit spaart niet alleen je knieën, maar geeft je ook wat extra grip.
Terug aan het huisje kunnen we dan ook zeggen ‘hé, daar op die top hebben wij al gewandeld!’ 🙂
Conclusie
Van moeilijkheidsgradatie is de wandelroute middelmatig. Het eerste stuk bestaat uit een pittige klim, maar zoals beschreven wordt je dan ook beloond met mooie uitzichtpunten. De route is onverhard en loopt voor het grootste deel langs het bos. De wandeling is aangeduid door witte bollen met een rode stip. Al raad ik in Slovenië aan om altijd met een gps te wandelen. Verblijf je in de buurt dan is dit zeker een wandeling om mee op je lijstje te zetten!
