De beklimming van de Pihapper

In de coronazomer van 2020 moest ik noodgedwongen voor de eerste keer alleen op reis gaan. Omdat ik de Alpen nog nooit in de zomer had gezien, besloot ik om 10 dagen naar Oostenrijk te trekken om voornamelijk te wandelen. Ik had vooraf een topbeklimming opgezocht nabij Neukirchen am Großvenediger (Salzburger Land), maar eenmaal ik er was bleek ik een heel stuk te moeten rond rijden om effectief aan het begin van die hike te raken. Gelukkig kon de uiterst vriendelijke eigenaar van Alpengasthof Neuhaushof mij aan een waardig alternatief helpen: de beklimming van de Pihapper (in Der Hohen Tauern). Kom in dit artikel meer te weten over de beklimming van deze 2513 meter hoge col.

De feiten

Ik begon de beklimming van de Pihapper vanuit Gasthof Berghof. Vlak aan het begin van de bordjes kan je parkeren. Vanaf die plaats moet je 6,2 km wandelen tot aan de top, maar je moet wel rekening houden met 1322 hoogtemeters. Het eerste deel van de wandeling is volledig door de bossen. Ongeveer halverwege kom je terecht in open gebied met alpenweiden. De laatste kilometer is technisch en rotsachtig. Op die hoogste stukken kwam ik zelfs enkele stukken sneeuw tegen! Het allerlaatste stuk van de klim moet je via laddertjes en met handen en voeten omhoog gaan. Aangezien ik alleen was heb ik dit uit veiligheidsoverweging niet gedaan. Bij het terugkeren neem je dezelfde route.

De route is gemakkelijk te volgen via de gele borden (zie foto hieronder). Je kan niet echt verkeerd wandelen want zoveel verschillende paadjes kom je niet tegen. Sowieso staat alles goed aangeduid. Dus dat is al een zorg minder! Als je dergelijke hikes ook alleen wil gaan doen, zorg er dan voor dat iemand weet dat je daar bent.

Mijn ervaring

Het was alweer even geleden sinds ik nog een zwaardere beklimming had gedaan (sinds de beklimming van Pico do Fogo in Kaapverdië). De lockdown had mijn conditie ook niet echt goed gedaan, en in België kan je je maar moeilijk voorbereiden voor dergelijke ondernemingen. Traag maar zeker stapte ik dus naar boven (zo moet je eigenlijk alle zware beklimmingen doen). Waarschijnlijk door mijn mindere conditie, de vele hoogtemeters en de hoogte zag ik de laatste kilometers enorm af. Er was ook slecht weer voorspeld in de namiddag dus was ik ook een beetje “gehaast”. Uiteindelijk heb ik veel wolken gezien, maar geen regen gehad. Als het even wat opklaarde werd ik wel getrakteerd op enkele prachtige uitzichten.

De beklimming van de Pihapper zal ik dus niet snel vergeten. Eenmaal dicht aan de top zag ik het niet meer zitten om alleen die laddertjes en zo op te gaan en ging ik terug naar beneden. Uiteraard besloot ik dit ook uit veiligheidsoverweging. Gelukkig gaat afdalen altijd sneller, maar ik merkte toch dat ik door de vermoeidheid soms misstapte. Ik was zeer blij dat ik mijn wandelstokken meehad in elk geval, want eenmaal in de bossen werd het toch technischer door de wortels van de dennenbomen. Pas aan het laatste stuk van de afdaling (als je weer de houthakkerswegen oversteekt) kwam ik 2 andere mensen tegen. De rest van de tijd was ik niemand tegengekomen.

Waar moet je op letten?

Het antwoord op deze vraag is natuurlijk afhankelijk van je ervaring en conditie. Als je echt op de top van de Pihapper wil staan ben je beter niet alleen, of je gaat zo ver als ik geweest was. Onderschat in elk geval deze beklimming niet want ik was er toch een goede 5 uur en 30 minuten mee bezig om deze berg te beklimmen en af te dalen. Sowieso moet je in een degelijke conditie zijn. Als je niet veel sport en nog nooit zoiets gedaan hebt blijf je daar beter weg. Zoals je op de foto hierboven kan zien heb je ook best geen hoogtevrees. Het padje is soms heel smal en met aan beide kanten een steile helling.

Voor beklimmingen als deze neem ik in elk geval wandelstokken, een camelbag, en energierepen mee. Deze 3 kleine “details” zorgen ervoor dat je energie op peil blijft. Controleer in elk geval het weer voor je vertrekt. Gebruik daar voor de site van Mountain Weather Forecasts. Ik raad af om deze beklimming te doen in de regen. Uiteraard ga je niet als er storm is voorspeld.

Maar laat je ook niet teveel afschrikken door de beklimming van de Pihapper. Bij aanvaardbaar weer en een goede fysiek zal je wel een beetje afzien, maar ook kunnen genieten van een prachtige omgeving. Iedereen die al enkele bergen heeft beklommen kent het bevredigende gevoel als je op de top van een berg staat. Hieronder kan je nog enkele mooie plaatjes vinden om overtuigd te worden. O ja: je bent ook beter niet bang van koeien. Onder de foto’s kan je trouwens ook nog genieten van het compilatiefilmpje van mijn soloreisje in Oostenrijk, en daaronder vind je nog een handige reisgids als kooptip.

[modula id=”2409″]

Wil je Oostenrijk volledig verkennen? Kijk dan eens of deze complete (online) reisgids misschien iets voor jou is!