De Inca trail naar Machu Picchu

Hé, we kunnen een optionele trektocht bijboeken, de ‘inca trail’…? En zo vertrok ik zes maand later naar Peru voor een rondreis van 20 dagen inclusief DE inca trail naar Machu Picchu, zonder voorbereiding en grote paniek toen we eindelijk doorhadden dat deze trektocht een stevige training vereist. Hmmm.. misschien dan toch maar een extra drager betalen voor onze persoonlijke spullen? Of kunnen we die 8 kilo wel aan? 

Dag 1 – De start van dit avontuur

Met een klein hartje vertrokken we dus naar ons busje dat ons afzet aan km 82, de start van deze trail. ‘We have a shitty start’ vertelde onze gids toen we bij het busje aankwamen. …Heh? Ow, letterlijk dus, we waren het busje nog niet in en daar had al iemand in de hondenstront getrapt. Njah stinken doen we toch allemaal binnen een dag of twee. 

Onderweg naar km 82 stopt de chauffeur om onze dragers op te pikken. En wat later nog een paar dragers. En wat later weer… tot ons busje helemaal vol zat, 15 dragers waren mee. Ja, je leest het goed, 15 dragers voor 6 toeristen! Ik begin te begrijpen waarom deze tocht wel wat geld kost. Aangekomen bij de start beginnen al de dragers hun veel te grote en zware rugzakken in te laden. Even is het chaos en mijn zenuwen beginnen terug te keren. Ok, als zij dat allemaal kunnen dragen dan stelt onze 8kg ‘zware’ rugzak niets voor, toch?

Tip: Denk je dat het te zwaar gaat worden als je ook nog eens je eigen rugzak moet dragen? Dan kan je ook een drager betalen om jou rugzak te dragen, zelf neem je dan enkel nog een dagrugzakje mee. (wel even op voorhand aan de organisatie meegeven)

En we kunnen beginnen aan de Inca trail…

Nog gauw een banaan naar binnen werken en we kunnen beginnen aan de eerste kilometers. Vijf uur wandelen ‘Peruvian flat’, want in Peru is niets vlak. Gelukkig is de mist opgeklaard en voelen we de warme zonnestralen. 

De eerste dag ging goed! Het enige zware van de wandeling was het eten dat op mijn maag lag. Ik had misschien wel wat van die overheerlijke viergangenlunch kunnen laten liggen. Eenmaal aangekomen op de camping was onze kok alweer bezig met een uitgebreid menu. Ook de dragers waren al lang voor ons aangekomen en hadden al onze tentjes klaargezet. Zelf een teiltje met warm water stond klaar voor onze tent, wat een luxe! En ik begrijp nu ook waarom er zo veel dragers nodig zijn.

Tip: De wc’s tijdens de tocht zijn enorm smerig – en dat is nog een understatement – er zijn organisaties die zelf een ‘draagbaar wc tentje’ meenemen. Je behoeften gewoon in de natuur doen klinkt verleidelijk, maar is hier absoluut verboden.

Dag 2 – De dead woman’s pass

Dag 2, de zwaarste! Vijf uur lang steil klimmen op onregelmatige en wat lijkt eindeloze trappen tot de hoogste pas, de ‘dead woman’s pass’ 4200 m hoog. Helaas was het deze dag ook heel mistig en nat, echt genieten kon ik niet van deze dag. klimmen op zo een hoogte is geen evidentie als je dan eindelijk de top hebt bereikt, nadat je denkt geen voet meer voor de andere te kunnen zetten, moet je zo rap mogelijk een droge T-shirt, warme trui en handschoenen aandoen om zo snel mogelijk terug af te dalen en ervoor te zorgen dat je het niet te koud krijgt. Aangekomen op de camping was iedereen moe, uitgehongerd maar bovenal trots op zichzelf.

Tip: Deze tweede dag is de lunch pas voorzien op het einde van de tocht. Dus neem voldoende water en wat nootjes mee om op krachten te blijven. Ik neem meestal ook wat isostar tabletjes mee voor in mijn water, zo krijg je ook de nodige suikers en zout binnen. 

Dag 3 – Verborgen ruïnes ontdekken in de ‘jungle’

Dag 3 is de langste dag, negen uur wandelen! Op tijd in onze slaapzak dus, maar niet zonder mijn thermos te vullen met kokend water, deze doet dan dienst als warmwaterkruik. Heerlijk tegen de koude nachten en voor het ontspannen van de spieren. En zo heb je ‘s morgens ook weer drinkbaar koud water. Flessenwater kopen is trouwens al van dag 2 geen optie meer. 

De derde dag is voor mij persoonlijk wel de mooiste tocht, regelmatig passeren we een oude inca ruïne waar de gids ons maar al te graag over verteld. Ook de mist klaart eindelijk weer wat op zodat we de hoge pieken van het tropische andes gebergte rondom ons kunnen zien. Ik ben al in veel gebergten geweest maar ook weer het Andes gebergte kan je met geen andere plaats vergelijken. Wat me vooral opvalt is de vele vegetatie op zo een hoogte. 

Na deze lange tocht was de verleiding groot om direct te gaan rusten, maar de gids wist nog een verassing een kwartiertje verderop. Moe maar benieuwd ging ik mee, en daar lag inderdaad een adembenemende inca ruïne verscholen in de mist en telkens als de mist even opklaarde kwam een metershoge waterval te voorschijn. 

Dag 4 – Laatste dag van de Inca trail richting het wereldwonder Machu Picchu

De laatste dag is nog een kort maar stevig tochtje richting de eindbestemming – en één van de zeven wereldwonderen – Machu Pichu. We vertrekken vroeg in de ochtend, of zeg maar nacht, zo kunnen de dragers al richting huis vertrekken. Wij moeten echter nog ‘even’ in het donker wachten tot de deur richting de zonnepoort opent om te kunnen beginnen met onze tocht. Iedereen is al zeker van 4u ‘s nachts wakker om als eerste bij de deur te kunnen staan. Om zes uur is het dan zo ver, de deuren naar het laatste stuk openen en de verschillende groepen lopen op een rijtje verder. Ik had vernomen dat deze Inca trail enorm populair is en zelf vaak volboekt. Maar nu pas valt me op hoe druk het echt is. 

Tip: Er mogen slechts 200 toeristen per dag vertrekken op de Inca trail naar Macchu Picchu, boek je vergunning dus goed van tevoren. Alleen hiken en wildkamperen is hier niet toegelaten, daar ze controle willen houden op de vele hikers en het sluikstorten.

Even later, na nog een paar verraderlijke trappen, zien we Machu Pichu liggen. We hebben geluk dat net vandaag al de mist is opgeklaard waardoor we dit wereldwonder kunnen bewonderen onder een hemelsblauwe lucht. Ook de gids laat ons duidelijk merken dat dit heel uitzonderlijk is, zeker voor deze tijd van het jaar. 

Ik probeer tijdens de rondleiding nog op te letten wat de gids te vertellen heeft maar begin nu toch enorm te verlangen naar een verfrissende douche, een zacht bed en vooral om terug te kunnen rondstappen zonder die 8 kg bagage op onze rug.

Algemeen

De Inca trail is een lastige vierdaagse trektocht en heeft als eindbestemming het wereldwonder Machu Picchu. De Inca’s gebruikten trouwens ook dit pad om hun heilige plaatsen te bezoeken, ver weg van de wegen van de Spanjaarden. Je komt dan ook verschillende ruïnes tegen tijdens deze trektocht. 

Goed om te weten: de dragers, kok, gids,.. rekenen ook op jouw fooi als aanvulling op hun loon. Je zal waarschijnlijk veel meer tip willen geven aan de dragers die zo enorm afzien met hun veel te zware rugzakken. Maar je zou de gids hier enorm mee beledigen. Meer info kan je hier terugvinden: https://www.machupicchutrek.net/tipping-on-the-inca-trail-and-porter-welfare/. Neem dus zeker ook voldoende cash mee. En heb je nog een slaapzak, stapschoenen, kleren, … die je na deze trekking misschien toch niet meer gaat gebruiken. Dan kan je hier een drager heel blij mee maken.