Wie van plan is om een trekking in Nepal te ondernemen heeft waarschijnlijk heel wat praktische vragen. Wat doe je met het water? De hoogte? Wat met de dragers en de gids? Wat stellen die overnachtingen voor? Dit zijn allemaal geen onbelangrijke vragen en in dit artikel probeer ik de meeste te beantwoorden.
Ikzelf ondernam in 2023 de Annapurna Base Camp trekking. De trekking duurde 10 dagen waardoor ik heel wat kennis kon opdoen. Hieronder een compilatievideo van deze reis.
De begeleiding
De meeste mensen die een trekking ondernemen in Nepal nemen een plaatselijke gids en ook nog een aantal dragers afhankelijk van het aantal personen.
De plaatselijke gids spreekt Engels en is je aanspreekpunt ter plaatse. De gids kent de route en de eventuele recente wijzigingen aan de route door aardverschuivingen e.d. Meestal overnacht je in lokale guesthouses, maar de kwaliteit kan serieus verschillen. Ook hier zal je gids de juiste guesthouses boeken die je ook voorziet van betrouwbare voeding. Onze eigen gids hielp zelf mee in de keuken om zeker te zijn dat alle groenten werden gekookt e.d. Uiteraard neemt de gids de nodige beslissingen bij blessures of hoogteziekte.
In 2023 was het ondertussen ook verplicht om een gids mee te hebben tijdens een trekking in Nepal. Ik hoorde ter plaatse dat die regel al in twijfel getrokken werd, maar op zich lijkt het mij wel de veiligste keuze.
De dragers zijn kleine, maar sterke beren die je hoofdbagage meedragen tot aan je volgende overnachting. Ze kunnen tot 25 kilo dragen en daarbij is het de bedoeling om twee grote rugzakken/tassen + nog wat extra te dragen. Probeer dus je rugzak of tas niet veel meer te laten wegen dan 10 kg. Deze dragers dragen de rugzakken niet zoals wij ze dragen. Met een koord binden ze alles samen en via een band op het voorhoofd dragen ze dan alles naar boven. De ballast rust enkel op hun rug terwijl hun hoofd het gewicht draagt.
Water en eten
Het water van de kraan in Nepal is niet drinkbaar. Het is dus af te raden om er zomaar van te drinken. Op veel plaatsen kan je dit gewoon oplossen door flessenwater te kopen. Let er op het plastiekje aan het dopje er nog op staat of niet beschadigd is.
Tijdens de Annapurna Base Camp trekking is er een hele regio waar dat flessenwater verboden is. Wij hadden onze filters mee, maar toen bleek dat ze daar zelf het water filteren en dat bleek ook volledig veilig te zijn. Ik had trouwens een revolutionaire fles mee die het water zuiverde met UV-C straling. Zie hieronder:
Ik kan niet beloven dat het water tijdens alle trekkingen in Nepal zo veilig is. Informeer je voor je specifieke trekking en koop dan eventueel een filter of bovenstaande.
Het eten dat je voorgeschoteld krijgt, gaat van de Aziatische gerechten tot de typische Italiaanse keuken en zelfs frieten. Als je geen fan bent van de Aziatische keuken is er dus geen probleem. Ik lustte ook wel de waterbuffelsteak. Koe wordt er niet gegeten, wel veel kip. Let er vooral op dat de groenten gekookt zijn want meestal worden ze gewassen met ondrinkbaar water (voor westerse normen).
Op de route van de Annapurna Base Camp trekking werden de menukaarten bepaald per regio. Dus alle guesthouses hadden dezelfde menu in die regio. Dat schept wel veel vertrouwen, vind ik. Ik had geen last gehad van mijn maag en enkel een klein beetje van mijn darmen, maar dat krijg ik meestal als ik ineens totaal ander eten voorgeschoteld krijg.
Accommodatie
Hoe lager gelegen de accommodatie, hoe beter voorzien die is. De guesthouses op lagere hoogte (of gewoon bereikbaarder) hebben nog kamers met eigen badkamer. Hoe verder weg je bent, hoe soberder alles wordt tot je bvb. eindigt in de tenten van Everest Basecamp.
Meestal zijn de guesthouses voorzien van kamers van 1 tot 4 personen. Anders dus dan de slaapzalen in Europese berghutten. Op makkelijk bereikbare plaatsen heb je dus nog een eigen badkamer en de meeste guesthouses die wij tegenkwamen hadden al minstens één westerse WC. De douche is minder zeker. Koud water heb je sowieso, maar warm water is geen garantie. Als er een douche is op propaangas dan heb je geluk. Is het een zonnedouche dan moet je snel zijn en het moet mooi weer zijn.
De manier van bouwen in de Nepalese bergen is veel soberder dan in de Lage Landen. Isolatie is er niet en luchtdicht bouwen is sowieso niet van toepassing. Het kan dus wel koud worden ‘s nachts. Er zijn dekens, maar je neemt best nog een slaapzak mee. Soms zijn er vuurtjes aanwezig in de eetzaal, maar tijdens de Annapurna Base Camp trekking mocht dit niet in bepaalde regio’s om houtkap te vermijden.
Hoogteziekte
Iedereen is er bang voor: hoogteziek worden tijdens een meerdaagse trektocht. Er bestaan medicijnen om dit tegen te gaan. De arts kan je dit voorschrijven (in België) en ze zeggen dan dat je dit twee dagen voor de start van de trektocht moet beginnen nemen. De Nepalese gidsen zeggen dat je ze pas moet nemen als je klachten krijgt.
De Annapurna Base Camp trek is een trekking waarbij je maar traag stijgt en ook eerst weer daalt voor je naar het hoogste punt gaat. Hier is er dus minder risico, maar er zijn in Nepal ook trekkingen die boven de 5.000 meter gaan en dan spreken we weer over iets anders. Luister gewoon goed naar wat de gids zegt. Ik zou nog geen pillen nemen op voorhand want er zijn altijd wel bijwerkingen zoals uitdroging, iets wat we toch wel moeten vermijden tijdens lange wandeldagen.
Conclusie
Er is dus heel wat om aan te denken voor je aan een trekking in Nepal begint. Ik hoop dat dit artikel je wat wijzer heeft gemaakt. Zijn er nog vragen of tekortkomingen? Reageer gerust hieronder of via mail. Ik ben zelf ook maar één keer in Nepal geweest en misschien heb jij wel andere ervaringen.
