Het natuurreservaat Serre della Pizzuta is een vrij klein reservaat op Sicilië. Toch kan je hier mooi wandelen en dat kan ik bewijzen met de wandeling die we daar zelf gemaakt hebben. Het weer viel jammer genoeg wat tegen, maar op Sicilië is dat meestal een uitzondering. Kom in dit artikel meer te weten over een leuke wandeling in het Serre della Pizzuta natuurreservaat!
Serre della Pizzuta?
Serre della Pizzuta is een kleine bergrug die begint bij de top Maja e Pelavet (1279m) tot Portella del Pozzillo. Het reservaat is 414 ha groot met als hoogste punt de Pizzuta met z’n 1333 meter hoogte. De dolomietrotsen bevatten veel kalk waardoor er verschillende grotten zijn ontstaan in het gebied.
Voor wandelaars is deze 250 miljoen jaar oude bergrug een perfecte locatie. Er zijn allerlei paden waaronder de Itinerarium Rosaliae, oude paden die vroeger door ezels en treinen gebruikt werden en die nu nog dienst doen als wandel- en fietspaden. De paden zijn goed onderhouden waardoor het er voor de gemiddelde wandelaar fijn vertoeven is.
Onze wandeling in Serre della Pizzuta
Onze wandeling is ongeveer 8,1 km lang met een 550-tal hoogtemeters om te overwinnen. In de komoot-embed hieronder kan je de volledige route zien. Wij deden er 3,5 uur over, maar door onweer gingen we trager dan normaal en moesten we af en toe schuilen. Voor goeie wandelaars is het te doen in 2 à 2,5 uur.
De wandeling in Serre della Pizzuta begint in het stadje Piana degli Albanesi. Parking zoeken in de Siciliaanse steden kan soms een uitdaging zijn, maar wij vonden deze plek in elk geval handig. Het steilste en langste stuk omhoog begint direct als je het stadje uit bent. Je wandelt op een oude, volledig afgebrokkelde weg (veel losse stenen dus). Onderweg kom je een hutje tegen waar je kan picknicken (en ons geval: schuilen voor de storm). Eénmaal je op een Y-punt komt neem je eerst de weg naar links om een uitzichtpunt op de Pizzo Garrone te bereiken. Op dat stukje kan je trouwens ook een grot bekijken, maar doordat het net had geonweerd was alles te nat om er veilig in te kunnen wandelen. In de zomer is het waarschijnlijk een zeer leuk extraatje.
Na het uitzichtpunt op de Pizzo Garrone keer je terug naar het Y-punt en neem je daar het ander baantje richting het oosten. Je krijgt hier een mooi uitzicht voorgeschoteld over de vallei. Je wandelt regelmatig in bossen die in november zelf heel wat lijken op de bossen in onze Ardennen. Tijdens dit stuk wandel je ook regelmatig op de Itinerarium Rosaliae. Brede en smalle paden wisselen elkaar af en dat maakt het het leukste deel van de wandeling. De smalle paden bevatten meestal wel veel stenen die een beetje uitsteken. Over het algemeen gaat het daar in licht dalende lijn.
Wanneer je op een bepaald moment in een dicht bos wandelt kom je plots op de autoweg uit. Die weg moet je dan nog even terug volgen tot je opnieuw in Piana degli Albanesi uitkomt.
Jammer genoeg hadden wij twee onweersbuien over ons gehad die dag, toch hadden we genoten van de wandeling. In de zomermaanden is het natuurlijk veel droger waardoor het risico op onweer bijna onbestaande is.
Conclusie
Dit is een mooie wandeling in een mooi decor. Het is ook geen al te zware en lange wandeling. Toch krijg je vanalles te zien en mag je door veel bos wandelen. Volgens is deze wandeling in Serre della Pizzuta toch wel een aanrader voor wandelaar die Sicilië willen bezoeken.
Geboeid geraakt door Sicilië? Je kan op deze site nog veel info vinden over wandelen in Sicilië, maar deze reisgids gaat verder dan wat Add-active in gespecialiseerd is.
